| Buena navegación con NihilScio!
|
|||||||
|
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
|||||||
|
Conjugación/declinación
(Es. pueris - amati sunt ...) |
|||||||
| |||||||
| |||||||
|
| Conjugación de: condemno, condemnas, condemnavi, condemnatum, condemnāre conjugación: 1 - transitivo - attiva (Ita) = condannare, (eng) = condemn, doom, convict,   (esp) = condenar, lang. Latino |
| INDICATIVO | |
| Presente | |
| ego condemno tu condemnas ille condemnat nos condemnāmus vos condemnātis illi condemnant | Yo condeno Tu condenas El/Ella/Eso condena Nosotros condenamos Vosotros condenáis Ellos/Ellas/Esos condenan |
| INDICATIVO | |
| Pretérito imperfecto | |
| ego condemnābam tu condemnābas ille condemnābat nos condemnabāmus vos condemnabatis illi condemnābant | Yo condenaba Tu condenabas El/Ella/Eso condenaba Nosotros condenabamos Vosotros condenabais Ellos/Ellas/Esos condenaban |
| INDICATIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| ego condemnavi tu condemnavisti, condemnasti... ille condemnavit nos condemnavĭmus vos condemnavistis, condemnastis... illi condemnavērunt, condemnarunt, condemnavere... | Yo condené Tu condenaste El/Ella/Eso condenó Nosotros condenamos Vosotros condenasteis Ellos/Ellas/Esos condenaron |
| INDICATIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| ego condemnavi tu condemnavisti, condemnasti... ille condemnavit nos condemnavĭmus vos condemnavistis, condemnastis... illi condemnavērunt, condemnarunt, condemnavere... | Yo he condenado Tu has condenado El/Ella/Eso ha condenado Nosotros hemos condenado Vosotros habéis condenado Ellos/Ellas/Esos han condenado |
| INDICATIVO | |
| Pretérito plusquamperfecto | |
| ego condemnavĕram, condemnaram... tu condemnavĕras, condemnaras... ille condemnavĕrat, condemnarat... nos condemnaverāmus, condemnaramus... vos condemnaverātis, condemnaratis... illi condemnaverant, condemnarant... | Yo había condenado Tu habías condenado El/Ella/Eso había condenado Nosotros habíamos condenado Vosotros habíais condenado Ellos/Ellas/Esos habían condenado |
| INDICATIVO | |
| Pretérito anterior | |
| ego condemnavi tu condemnavisti, condemnasti... ille condemnavit nos condemnavĭmus vos condemnavistis, condemnastis... illi condemnavērunt, condemnarunt, condemnavere... | Yo hube condenado Tu hubiste condenado El/Ella/Eso hubo condenado Nosotros hubimos condenado Vosotros hubisteis condenado Ellos/Ellas/Esos hubieron condenado |
| INDICATIVO | |
| Plusquamperfecto | |
| ego condemnavĕram, condemnaram... tu condemnavĕras, condemnaras... ille condemnavĕrat, condemnarat... nos condemnaverāmus, condemnaramus... vos condemnaverātis, condemnaratis... illi condemnaverant, condemnarant... | Yo había condenado Tu habías condenado El/Ella/Eso había condenado Nosotros habíamos condenado Vosotros habíais condenado Ellos/Ellas/Esos habían condenado |
| INDICATIVO | |
| Futuro imperfecto | |
| ego condemnābo tu condemnābis ille condemnābit nos condemnabĭmus vos condemnabĭtis illi condemnābunt | Yo condenaré Tu condenaras El/Ella/Eso condenará Nosotros condenaremos Vosotros condenareis Ellos/Ellas/Esos condenarán |
| INDICATIVO | |
| Futuro anterior | |
| ego condemnavĕro, condemnaro... tu condemnavĕris, condemnaris... ille condemnavĕrit, condemnarit... nos condemnaverĭmus, condemnarimus... vos condemnaverĭtis, condemnaritis... illi condemnavĕrint, condemnarint... | Yo habré condenado Tu habrás condenado El/Ella/Eso habrá condenado Nosotros habremos condenado Vosotros habréis condenado Ellos/Ellas/Esos habrán condenado |
| SUBJUNTIVE | |
| Presente | |
| ego condemnem tu condemnes ille condemnet nos condemnēmus vos condemnētis illi condemnent | Yo condene Tu condenes El/Ella/Eso condene Nosotros condenemos Vosotros condenéis Ellos/Ellas/Esos condenen |
| SUBJUNTIVE | |
| Pretérito imperfecto | |
| ego condemnārem tu condemnāres ille condemnāret nos condemnarēmus vos condemnarētis illi condemnārent | Yo condenara Tu condenaras El/Ella/Eso condenara Nosotros condenáramos Vosotros condenarais Ellos/Ellas/Esos condenaran |
| SUBJUNTIVE | |
| Pretérito perfecto | |
| ego condemnavĕrim, condemnarim... tu condemnavĕris, condemnaris... ille condemnavĕrit, condemnarit... nos condemnaverĭmus, condemnarimus... vos condemnaverĭtis, condemnaritis... illi condemnavĕrint, condemnarint... | Yo haya condenado Tu hayas condenado El/Ella/Eso haya condenado Nosotros hayamos condenado Vosotros hayáis condenado Ellos/Ellas/Esos hayan condenado |
| SUBJUNTIVE | |
| Plusquamperfecto | |
| ego condemnavissem, condemnassem... tu condemnavisses, condemnasses... ille condemnavisset, condemnasset... nos condemnavissēmus, condemnassemus... vos condemnavissētis, condemnassetis... illi condemnavissent, condemnassent... | Yo hubiera condenado Tu hubieras condenado El/Ella/Eso hubiera condenado Nosotros hubiéramos condenado Vosotros hubierais condenado Ellos/Ellas/Esos hubieran condenado |
| POTENTIAL | |
| Presente | |
| ego condemnārem tu condemnāres ille condemnāret nos condemnarēmus vos condemnarētis illi condemnārent | Yo condenaría Tu condenarías El/Ella/Eso condenaría Nosotros condenaríamos Vosotros condenaríais Ellos/Ellas/Esos condenarían |
| POTENTIAL | |
| Pasado | |
| ego condemnavissem, condemnassem... tu condemnavisses, condemnasses... ille condemnavisset, condemnasset... nos condemnavissēmus, condemnassemus... vos condemnavissētis, condemnassetis... illi condemnavissent, condemnassent... | Yo habría condenado Tu habrías condenado El/Ella/Eso habría condenado Nosotros habríamos condenado Vosotros habríais condenado Ellos/Ellas/Esos habrían condenado |
| IMPERATIVO | |
| Presente | |
| condemna condemnate Futuro condemnato condemnato condemnatote condemnanto | condena condenad ve a condenar vaya a condenar id a condenar vayan a condenar |
| INFINITIVO | |
| Presente | |
| condemnāre | condenar |
| INFINITIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| condemnavisse, condemnasse... | haber condenado |
| INFINITIVO | |
| Futuro | |
| condemnaturum esse, condemnaturam esse, condemnaturum esse, condemnaturos esse, condemnaturas esse, condemnatura esse... | ir a condenar |
| GERUNDIO | |
| condemnandi, condemnando, condemnandum, condemnando... | de condenar a condenar para condenar por condenar |
| SUPINO | |
| condemnatum | condenar |
| PARTICIPLE | significado |
| Presente | que condena |
| Masculino | |
| Singolare | Plurale |
| Nom.condemnans Gen.condemnantis Dat.condemnanti Acc.condemnantem Voc.condemnans Abl.condemnante, condemnanti... | condemnantes condemnantium condemnantibus condemnantes condemnantes condemnantibus |
| Feminina | |
| Nom.condemnans Gen.condemnantis Dat.condemnanti Acc.condemnantem Voc.condemnans Abl.condemnante, condemnanti... | condemnantes condemnantium condemnantibus condemnantes condemnantes condemnantibus |
| Neutro | |
| Nom.condemnans Gen.condemnantis Dat.condemnanti Acc.condemnans Voc.condemnans Abl.condemnante, condemnanti... | condemnantia condemnantium condemnantibus condemnantia condemnantia condemnantibus |
| PARTICIPLE | significado |
| Futuro | que ha de condenar |
| Masculino | |
| Singolare | Plurale |
| Nom.condemnaturus Gen.condemnaturi Dat.condemnaturo Acc.condemnaturum Voc.condemnature Abl.condemnaturo | condemnaturi condemnaturorum condemnaturis condemnaturos condemnaturi condemnaturis |
| Feminina | |
| Nom.condemnatura Gen.condemnaturae Dat.condemnaturae Acc.condemnaturam Voc.condemnatura Abl.condemnatura | condemnaturae condemnaturarum condemnaturis condemnaturas condemnaturae condemnaturis |
| Neutro | |
| Nom.condemnaturum Gen.condemnaturi Dat.condemnaturo Acc.condemnaturum Voc.condemnaturum Abl.condemnaturo | condemnatura condemnaturorum condemnaturis condemnatura condemnatura condemnaturis |
| - Conjugación completa di condemnari Forma pasiva |